I feared being alone, until I learned to like myself.
I feared failure, until I realized that I only fail when I don't try.
I feared success, until I realized that I had to try in order to be happy with myself.
I feared people's opinions, until I learned that people would have opinions about me anyway.
I feared rejection, until I learned to have faith in myself.
I feared pain, until I learned that it's necessary for growth.
I feared the truth, until I saw the ugliness in lies.
I feared life, until I experienced its beauty.
I feared death, until I realized that it's not an end, but a beginning.
I feared my destiny, until I realized that I had the power to change my life.
I feared hate, until I saw that it was nothing more than ignorance.
I feared love, until it touched my heart, making the darkness fade into endless sunny days.
I feared ridicule, until I learned how to laugh at myself.
I feared growing old, until I realized that I gained wisdom every day.
I feared the future, until I realized that life just kept getting better.
I feared the past, until I realized that it could no longer hurt me.
I feared the dark, until I saw the beauty of the starlight.
I feared the light, until I learned that the truth would give me strength.
I feared change, until I saw that even the most beautiful butterfly had to undergo a metamorphosis before it could fly.
Gevonden en ik vond hem zoo mooi en zo toepasselijk dat ik hem wel moest plaatsen!
Liefs,
Saar
zaterdag 24 juli 2010
donderdag 22 juli 2010
De tinteling in mijn vingers
Want langzaam voel ik m'n handen weer,
de tinteling in m'n vingers weer.
En pak ik straks,
m'n leven op.
Opkrabbelen. Das mijn hobby.
De zomer wordt elke dag een beetje mooier.
De vogels hoor je 's morgens weer fluiten.
Zonnestralen overal.
De vlinders vliegen rond.
Het warme regenwater komt naar beneden.
Sterren stralen als nooit tevoren.
De zomer wordt steeds mooier.
Je ontwaakt.
Veel waterplezier met je vriendinnen.
Zonsondergang zien op het strand.
Sterren bekijken.
De zomer begint echt te komen.
Lange dagen, korte nachten,
en vol door gaan.
Werken, zwemmen, walibi, feesten en wat slaap.
En binnenkort.... Rimini!
Ik kan niet wachten, want...
Want langzaam voel ik m'n handen weer,
de tinteling in m'n vingers weer
En pak ik straks,
m'n leven op.
Liefs, Saar
de tinteling in m'n vingers weer.
En pak ik straks,
m'n leven op.
Opkrabbelen. Das mijn hobby.
De zomer wordt elke dag een beetje mooier.
De vogels hoor je 's morgens weer fluiten.
Zonnestralen overal.
De vlinders vliegen rond.
Het warme regenwater komt naar beneden.
Sterren stralen als nooit tevoren.
De zomer wordt steeds mooier.
Je ontwaakt.
Veel waterplezier met je vriendinnen.
Zonsondergang zien op het strand.
Sterren bekijken.
De zomer begint echt te komen.
Lange dagen, korte nachten,
en vol door gaan.
Werken, zwemmen, walibi, feesten en wat slaap.
En binnenkort.... Rimini!
Ik kan niet wachten, want...
Want langzaam voel ik m'n handen weer,
de tinteling in m'n vingers weer
En pak ik straks,
m'n leven op.
Liefs, Saar
donderdag 15 juli 2010
Shiny happy people
It's a common belief that positive thinking leads to a happier healthier life.
As children we are told to smile, be cheerful, and put on a happy face. As adults we are told to look on the bright side, to make lemonade, and see glasses as half full. Sometimes reality can get in the way of our ability to act the happy part though. Your health can fail, boyfriends leave, friends can disappoint.
It's in these moments, when you just want to get real, drop the act, and be your true scared unhappy self.
Ask most people what they want out of life and the answer is simple - to be happy. Maybe it's this expectation though of wanting to be happy that just keeps us from ever getting there. Maybe the more we try to will ourselves to states of bliss, the more confused we get - to the point where we don't recognize ourselves. Instead we just keep smiling - trying to be the happy people we wish we were. Until it eventually hits us, it's been there all along.
Not in our dreams or our hopes but in the known, the comfortable, the familiar.
Liefs,
Saar
As children we are told to smile, be cheerful, and put on a happy face. As adults we are told to look on the bright side, to make lemonade, and see glasses as half full. Sometimes reality can get in the way of our ability to act the happy part though. Your health can fail, boyfriends leave, friends can disappoint.
It's in these moments, when you just want to get real, drop the act, and be your true scared unhappy self.
Ask most people what they want out of life and the answer is simple - to be happy. Maybe it's this expectation though of wanting to be happy that just keeps us from ever getting there. Maybe the more we try to will ourselves to states of bliss, the more confused we get - to the point where we don't recognize ourselves. Instead we just keep smiling - trying to be the happy people we wish we were. Until it eventually hits us, it's been there all along.
Not in our dreams or our hopes but in the known, the comfortable, the familiar.
Liefs,
Saar
zaterdag 10 juli 2010
Happiness
Je leeft in zo'n wereld.
Je vertrouwde wereld, met vertrouwde mensen, met vertrouwde gevoelens.
En in een moment wordt je eventjes uit dat vertrouwde wereldje gerukt.
Het doet pijn, maar je kan het niet voorkomen.
Het enige wat je kan doen is het accepteren.
Accepteren dat je wereld niet meer helemaal hetzelfde is.
Je merkt wie je vrienden zijn, gelukkig!
Ze slepen je er doorheen, totdat het elke dag een beetje beter gaat.
En langzamerhand, langzamerhand, hoop je weer terug te komen in je vertrouwde wereld, met die vertrouwde mensen, die van je houden en je niet zullen laten vallen en je altijd zullen bijstaan.
En je hoopt dat het weer goed komt.
Je denkt na over die geluksmomenten.
Sterren staren.
In een warme regenbui staan.
Door vers gemaaid nat gras rennen.
Na een warme dag op het strand zitten.
Dingen die je weer wilt doen!
Maar 't komt weer goed.
Je komt weer in die vertrouwde wereld,
misschien met wat veranderingen, misschien ben je zelf veranderd,
maar je komt weer op die plek waar je je veilig en vertrouwd voelt.
"And I, for once, can not wait"
Liefs,
Saar
Je vertrouwde wereld, met vertrouwde mensen, met vertrouwde gevoelens.
En in een moment wordt je eventjes uit dat vertrouwde wereldje gerukt.
Het doet pijn, maar je kan het niet voorkomen.
Het enige wat je kan doen is het accepteren.
Accepteren dat je wereld niet meer helemaal hetzelfde is.
Je merkt wie je vrienden zijn, gelukkig!
Ze slepen je er doorheen, totdat het elke dag een beetje beter gaat.
En langzamerhand, langzamerhand, hoop je weer terug te komen in je vertrouwde wereld, met die vertrouwde mensen, die van je houden en je niet zullen laten vallen en je altijd zullen bijstaan.
En je hoopt dat het weer goed komt.
Je denkt na over die geluksmomenten.
Sterren staren.
In een warme regenbui staan.
Door vers gemaaid nat gras rennen.
Na een warme dag op het strand zitten.
Dingen die je weer wilt doen!
Maar 't komt weer goed.
Je komt weer in die vertrouwde wereld,
misschien met wat veranderingen, misschien ben je zelf veranderd,
maar je komt weer op die plek waar je je veilig en vertrouwd voelt.
"And I, for once, can not wait"
Liefs,
Saar
zaterdag 3 juli 2010
Change
Change.
We don't like it.
We fear it, but we can't stop it from coming.
We either adapt to change or we get left behind.
It hurts to grow, anybody who tells you it doesn't is lying, but here's the truth.
Sometimes the more things change the more they stay the same.
And sometimes, oh, sometimes change is good.
Sometimes change is everything...
Liefs,
Saar
We don't like it.
We fear it, but we can't stop it from coming.
We either adapt to change or we get left behind.
It hurts to grow, anybody who tells you it doesn't is lying, but here's the truth.
Sometimes the more things change the more they stay the same.
And sometimes, oh, sometimes change is good.
Sometimes change is everything...
Liefs,
Saar
Abonneren op:
Reacties (Atom)