zaterdag 20 februari 2010

The finish line

Olympische Spelen.

Ik zie de Olympische Spelen.
Ik hoor de Olympische Spelen.
Ik beleef de Olympische Spelen.
Ik voel de Olympische Spelen.
Ik hou van de Olympische Spelen.

De Olympische Spelen zijn top!
Van schaatsen tot skeleton, van schansspringen tot ijshockey, van de voorbereiding tot het Holland Heineken House, van de start tot aan de finish.
Afgelopen donderdag geschaatst met stage.
12 Km geschaatst.
Ik voelde mij even Sven Kramer.

Tijdens de Olympische Spelen kan er gewoon niet gebeuren.
Geen rampen, geen grote ongelukken, geen oorlogen, geen aanslagen.
Alles lijkt eventjes niet te bestaan wanneer de Olympische Spelen aan de gang zijn.
De val van het kabinet....ach, tja, jammer....maar wie denk je dat er gaat winnen op de 1500 meter voor mannen??

Klein voorbeeld maar.

Hoe graag ik zelf ook mee zou willen doen...
Schaatsen kan ik wel, op combi-noren en 1,5 minuut over 400 meter doen ja...
Zwemmen kan ik wel, met badpak en 1.0.3.5 op de 100 vrije slag ja...
Ik red het niet.
Natuurlijk blijf ik dromen dat ik er ooit bij zal zijn....
2012 wordt mijn jaar! Londen!
Dan wil ik naar de Olympische Spelen ja!

Ik heb een droom!
Om dan als toeschouwer mensen aan te juichen!
Maar voorlopig houd ik het er nog op, dat ik voor de tv ga zitten met wat drinken en een knabbeltje en mensen vanaf de bank aanmoedig!


Geheugensteuntje: Durf te dromen!


Liefs,

Saar

Geen opmerkingen:

Een reactie posten