Vlieg met me mee

In elke hoek wacht een verhaal,
dat je nooit hebt gehoord
Beleef je leven als een film
Gooi je angst overboord,
een dag duurt niet zo lang
Doe wat je moet doen
En wees maar niet bang!

Zomer 1999
Abeltje werd helemaal gek gedraaid in het voorjaar door alle buurtkinderen (Ja, ik woon in zo'n gehucht, waar je mini-parkeerplaatsjes hebt met huizen er omheen). Toen er met een gekke bek werd gezegd: "Kom we gaan het naspelen", werd er eerst hard gelachen. Maar onze buurman kon wel een lift in elkaar zetten, met gordijnen en al... Zo gezegd, zo gedaan!
De eerste voorstelling van het openluchttheater, Abeltje, was een feit...
En ik met mijn 8 jaar mocht de grote, geweldige taak van Abeltje's moeder op mij nemen en mijn buurmeisje, die 6 jaar ouder is, was Abeltje...en die moest ik achterop de fiets nemen!
Zo geweldig als ik het vond, smeekte ik mijn vader om een overall van zijn werk, want ja Abeltje's moeder droeg in de film een overal.
Buurmeisje werd omgetoverd tot jongen en kreeg een skateboard.

En er werd geoefend, en geoefend, tot we er bij neervielen. Niemand mocht het zien wat we deden, want het was voor de gezamelijke BBQ. Behalve de buurman, want die zette de lift in elkaar...Een lift van hout! En ramen van rode gordijnen! De Brommer werd gespeeld door een fiets en voor geweren gebruikte we supersookers! (wie kent dat nu nog?)

Uiteindelijk, bij de premiére, ging van alles mis...
Maar de ouders klappen, en klappen!
En ze zagen het helemaal voor zich, in Nederland, in Amerika, in Zuid-Amerika, in een warenhuis...

Kijk, ze zeggen dat kinderen veel fantasie hebben...
Maar dit slaat alles!

Kom vlieg met me mee
Over land over zee
Want het avontuur ligt ginds achter de horizon
Wie of wat je ook bent
Dit is het moment
Het is nu of nooit, vlieg weg en kijk niet achterom
Er ligt meer voorbij die grens dan je ooit denken kon
Spreid je vleugels naar een goud omrande horizon


Liefs,


Saar