What a difference a day made, twenty four little hours.
Verassend wat er in 24-uur allemaal kan gebeuren, dacht ik gisteravond.
Zondag lag ik nog heerlijk in het gras bij de Vosse en nu zit ik met mijn voet omhoog in het zwembad.
En waarom?
Omdat ik te snel een achteruit salto wilde maken, waardoor mijn enkel tussen de mat en de kast terecht kwam. Na ruim 3,5 uur wachten in het St. Lucas Andreas Ziekenhuis kon ik dan eindelijk richting huis. Foto was gemaakt, er was niets gebroken, gelukkig. Wel zat er een scheurtje in mijn enkelband. Top! Drukverband eromheen, sowieso een week niet sporten, en volgende week dinsdag terug komen en dan mag er tape omheen. Zodra er tape omzit en ik kan het belasten, mag dat weer^^
Verassend hoe snel dingen kunnen veranderen.
Niet alleen dit, maar ook de bomen, de mensen, alles.
Plots kom je mensen tegen, waarvan je niet had verwacht ze ooit weer te zien.
Van de ene op de andere dag heb je weer minder slaap nodig, omdat het zolang licht is.
Van de ene op de andere dag staat een boom vol met groen!
Van de ene op de andere dag kunnen mensen je verbazen!
See, once in a while, once in a blue moon,
people will suprise you.
And once in a while,
people may even take your breath away!
Liefs,
Saar
