It's just a feeling, just a feeling that I have.
Heb je wel eens zo'n gevoel dat je langzaam bekruipt...
Het komt binnen in je hoofd, het nestelt zich, blijft daar lekker zitten, vooral om jou te irriteren. Mateloos te irriteren, waardoor je gaat twijfelen aan alles en iedereen, maar vooral aan jezelf?
Doe je het wel goed?
Had ik dat nou toch wel moeten doen?
En waarom deed ik dat ook alweer?
Wat vinden anderen?
Ben ik iets anders dan ik wil zijn?
Maak je de juiste keuzes?
Ben ik zelf tevreden met wie ik ben en hoe ik in het leven sta op dit moment?
Gelukkig zijn die makkelijk te beantwoorden (kuch kuch)
Het gaat er niet om of je het goed doet. Of je de juiste keuzes maakt. Wat anderen van je vinden.
Het gaat er om dat je iets doet. Dat je die keuzes maakt. Die keuzes maken wie je bent en niets anders. Ach en die anderen, die kunnen wat.
Oh, de haat aan die verdomde keuzes!
Waarom kan ik nou niet eens even een mooie tijd doormaken?
Ik heb het toch wel verdiend dacht ik zo.
Of toch niet...
I don't know nothing about that
In fact I don't know nothing at all
