Set the fire to the third bar

I find a map and draw a straight line
Over rivers, farms, and state lines
The distance from here to where you'd be
It's only finger-lengths that I see

Kerst.
De meeste mensen zien kerst als een aangelegenheid om familie en vrienden de meest onmogelijke kaartjes te sturen voor de gezelligheid en dan gezellig met dezelfde mensen kadootjes uit te pakken onder de kerstboom en dan leuk en lief te kletsen over hun levens.

Mijn kerst ziet er meer zo uit:
Stressende mensen die alles perfect willen laten verlopen.
Uitslapen?
Op bezoek bij schoonopa en krijsende kinderdrukte hebben.
Gourmetten.
Luchtje, cd + kraslot krijgen.
Winnen met Monopoly!
Uitslapen?
Ontbijt maken.
Tas inpakken; make-up tas, uitgaanstasje, schooltas, leerspullen, tijdschriften, boeken, mobiel, camera, skibril, mutsen, wanten, noem het maar op.
Boer-klap winnen.
Salades eten.
Weinig slapen.
Zondagochtend 4uur vertrekken richting Oostenrijk!
Vriendlief ontzettend missen!

Dus de komende week wordt er niets van mij vernomen op sites, alleen via sms en telefoongesprekken! Ajusss!
3 januari ben ik er weer!

I'm miles from where you are,
I lay down on the cold ground
I, I pray that something picks me up
And sets me down in your warm arms

Liefs,

Saar

The wether outside is frightful

Ooooh, the wether outside is frightful,
and the fire is so delightful...


Sneeuw, sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw!!
Dit noem ik pas een kerstvakantie;
Zoveel sneeuw dat er overal file staat.
Zoveel ijs dat je overal op je bek gaat.
Auto's die slippen.
Sneeuwpoppen maken.
Sneeuwballengevecht houden.
Door de sneeuw heen wandelen.

Het is toch een heerlijke vakantie tot nu toe.
Vrijdag helemaal los gegaan met Sharon&Erik in het vierkant,
waar we Eef, Arjen, bekenden, onbekenden en 4 Fioretti docenten (lees: Heemskerk, Peeters, V/d Kroft & Van Rooijen) tegen kwamen.
Veel gelachen op de "foute avond" in het vierkant.
Het veel te laat gemaakt, niet gaan trainen. maar het was het waard!

En de rest van de week genoten van mijn lieve vriendje,
naar het dorp geweest, genoten van alle sneeuw!
Sneeuwpoppen gemaakt, oma geholpen, nog een grote sneeuwpop gemaakt
& prachtige plaatjes geschoten in de buurt.


Morgen lunchen met Toni & hopelijk nog genieten van de sneeuw!


Since we've no place to go!
Let it snow! Let it snow! Let it snow!



Liefs,


Saar

Somewhere a clock is ticking

I've got this feeling that there's something that I missed
I could do most anything to you...
Don't you breathe
Something happened, that I never understood
You can't leave
Every second, dripping off my fingertips


31 december 1999

De grote dag, 8 jaar oud en vroeg op.
Alle auto's verdwenen voor 1 dag uit de buurt en er werd plaats gemaakt voor een partytent!
En heuze partytent met daarin: Sjoelbakken, het avondeten, drinken, drank en allerlei lekkernijen (herkenbaar als chips, snoep, oliebollen, appelflappen).
Het wordt later en later!
Spannend! Overdag al vuurwerk (rotjes!) afgestoken, echt helemaal te gek.
Alle mensen praten tegen je, de grote mensen nog wel. (dat kan ook komen door de drank)
Kinderen worden voorzien van Jip&Janneke champagne en zo kan het feest gaan beginnen. Radio aan in de partytent zo tikt de tijd door. Broertje slaapt en wilde zo graag 12 uur halen. kwart voor 12 wort broertje chagerijnig uit bed getrokken.
Laatste seconden tikken af...5...4...3...2...1...Gelukkig Nieuwjaar!
Overal smakkers en klapzoenen & dan kan het feest beginnen.
2 100.000-klappers liggen klaar, vlak voor het huis van de buurtje waar 2 jongetjes van 4 en 2 liggen te slapen, heerlijk!
Krijsende kinderen, moeders weer chagerijnig, broertje ligt te slapen op de snoep en chips tafel, moeder chagerijnig, vader chagerijnig om moeder...

Heerlijk 2000!


10 jaar later ben je 18 en denk je na over welke belachelijke dingen je allemaal gedaan hebt.
Je komt tot de conclusie dat je nog niet veel verder bent gekomen dan toen je 8 jaar was;
- je zwemt nog steeds
- je zit nog steeds op school
- je moet nog steeds leren
- je hebt nog steeds een übervervelend broertje tot je beschikking

De enige voordelen die je erbij hebt gekregen de afgelopen 10 jaar;
- je hebt een lief vriendje
- je weet judo technieken waarbij je broertje in 2 seconden op zijn rug ligt
- je bent (hoop je) wijzer geworden
- je hebt (hoop je) van je fouten geleerd

En zo zijn die 10 jaar voorbij gegaan. In een flits. Ik herinner me niet zoals veel mensen beweren hun kindertijd. Mijn kindertijd is vertelt door middel van verhalen, plaatjes en films. Sommige herinneringen verdwijnen, sommige blijven eeuwig bestaan. Zo kan ik me niet herinneren hoe ik mijn vriendinnen allemaal specifiek ontmoet heb, wel weet ik het beste moment wat we met z'n vieren hebben gehad en dat blijft daar altijd zitten.

De tijd vliegt als je het naar je zin hebt, en de tijd verstopt zich op het moment dat je erover na wilt denken. Ik zeg: op naar de volgende 10 jaar en dan helaas ben ik alweer 28!


In slow motion, the blast is beautiful
Doors slam shut
A clock is ticking, but it's hidden far away
Safe and sound

Whatever's left

It's a feeling I've had many times before
I can't hold the fort so don't give me more
I struggle and sweat when I'm wide awake
When I know I'm fine, I'm not used to fine



Aaaah,

December is een rare maand.
Alles gaat eigenlijk wel goed.
School gaat goed.
(zit nog niet in de stress voor de tentamens...)
Zwemmen gaat goed.
(heb 1.0.3.5 op de 100vrij...)
Vriendjes gaan goed.
(vriendje houd van me en nog veel meer...)
Vriendinnetjes gaan goed.
(vriendinnetjes gaan samenwonen, gaan naar Japan en hebben een vriendje...)

Ik ben er niet aan gewend dat er van alles goed gaat.
Ik ben er niet aan gewend dat er van alles lukt.
Ik vraag me telkens af: wanneer barst die volgende storm los?
Wanneer gebeurt de volgende ramp?

's Nachts lig ik te woelen en kan ik niet slapen,
maar er is niets om me zorgen over te maken.
Het gaat goed.

Ik ben niet gewend aan goed en daar krijg ik de kriebels van!


En het weinige bloggen heeft er ook misschien mee te maken, dat alles goed gaat en dat er geen dingen falikaal de mist in gaan, of er weer een ongelukje gebeurt.
Laat ik die maar afkloppen, want ik moet de tweede week van de kerstvakantie nog overleven met familie in Oostenrijk!


When I know I'm fine, I'm not used to fine...


Liefs,

Saar

Cause you leave me speechless

Wauw! wauw! wauw!

Helemaal geweldig,
wij (lees: moeder, vader, broertje, vriend en ik) naar Jochem Meijer in Carré!
Gestress natuurlijk aangezien vriendlief pas om 6uur thuis was en wij om 6uur weg wilde gaan. dus vriendlief snel opgepikt en naar Amsterdam. Moet toch lukken met een half uurtje. Ja om bij het Olympisch Stadion te komen wel ja!
Vol!
Ouders stressen!! Waar nu naartoe? Op naar de Arena, stappen we daar wel op de metro.
Zogezegd zo gedaan. Wij naar de metro. Poortjes staan open, wij naar binnen, in de metro naar het Weesperplein, vlakbij Carré, dichte poortjes....Kut OV!
Moesten de kaartjes opnieuw ingechecked worden....hoezo problemen met de OV-chip?

Eindelijk aangekomen, wij op heerlijke plekken, goed uitzicht, 15/20 meter van het podium op de 1e ring...Komt er een vrouw de trap op en ik denk nog: Goh, mooie zwangere buik (lees: sommige mensen zien er niet erg flateus uit als ze zwanger zijn, (afkloppen!!) nou deze vrouw zag er mooi uit.

Hele voorstelling gelachen, 2 ongelukjes tijdens de voorstelling, niet gepland en ik citeer J.M.: "Wie er nu nog denkt dat dit echt is, krijg een nekschot!", te weten gekomen waarom schapen gekleurde strepen op hun rug (of hoofd) hebben, mensen op de 2de rij die er niets van snapte, persoon die durft te lachen wanneer het mis ging en vervolgens een straal water van een SuperSooker over zich heen krijgt en zeiknat is ^^, geweldige indrukken gekregen van zijn leefomgeving eb een toegift met Sneeuwwitjeverhaaltje die voor de gemiddelde luisteraar niet te volgen was.

Tenslotte wordt er gevraagd om stilte en er komt een scherm omlaag, Jochem Meijer duikt weg, en na mooie woorden en een mooie foto van zijn dochtertje en vriendin staat er groot op het scherm: Wil je met me trouwen? Waarna de spotlight wordt gericht op 4 meter schuin achter ons en wie zit daar? Juist! De mooie zwangere vrouw met de handen voor haar ogen en een man met tranen in zijn ogen. Hoe bedoel je romantisch?
We wilden nog wat nadrinken, maar het was alleen voor genodigden, helaas....
Top avond!


Liefs,

Saar